12/4/2010
ΑΟΞΑΡΑ. Μια ιαχή που έχουμε να την ακούσουμε από την δεκαετία του '80. Μια βόλτα στο παλιό σήμερα γήπεδο, με το σαλέπι, το "αααπογευματινό" παστελάκι παιδιά, "μελωμένο" παιδιά ορίστε. Ωραίες αναμνήσεις γιατί βέβαια πιο ξένοιαστα χρόνια, πιο νέοι κάθε πέρσι και καλύτερα. Η Κυριακή ήταν γιορτή, όλη η ατμόσφαιρα με τα "βρώμικα" και τα σποράκια και τις sinalko σ' οδηγούσε στο γήπεδο και με μια ομάδα της εποχής που έπρεπε να' χει τουλάχιστον 1 πρωτάθλημα κ 2 κύπελλα - (ευτύχησε να έχει 3 ποδοσφαιριστές με 20 γκολ ο καθένας σε μια σεζόν). Και παίρνει πρωτάθλημα σήμερα ομάδα της Αθήνας με μετριότητες και έναν παίκτη των 20 τερμάτων.
Το συγνώμη του προέδρου προχθές στο xanthi arena, ο καθένας στην πιάτσα, το εξηγεί όπως θέλει, και το καταλαβαίνει όπως θέλει. Τίποτα με σαφήνεια. Σοφόν το σαφές. Μετάνοια ο πρόεδρος; Απόδειξη. Συγκινήθηκε ο πρόεδρος; Απόδειξη. Λαό θέλει ο πρόεδρος; Απόδειξη. Πως; Συστράτευση παλαιμάχων (εν μέρει) για επιστροφή της "πόλης" στο γήπεδο - τουλάχιστον 4-5 παιδιά από την ομάδα των πρωταθλητών των ΤΕΠ, στην μεγάλη ομάδα (επειδή η Ξάνθη είναι κεφαλοχώρι και όχι χωριό των Αθηνών) , με ευρωπαϊκό προσανατολισμό τα παραδείγματα της καθημερινότητας. Ο Κασίγιας και ο Ραούλ στη Ρεάλ παίξανε πρώτοι φορά , και για πάντα βασικοί, 17 κ 18 χρονών αντίστοιχα. Ο Άγιαξ πάντα πρωταθλητεύει με πιτσιρίκια των 17-18-20 χρόνων. Η Μπάρτσα τα ίδια. Αποδείξεις!!!Μεταγραφές δύο - τρεις παικτούρες , που αν θέλει ο πρόεδρος φέρνει από τας ευρώπας, τις θέλουμε. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, επιστροφή στο ταβάνι μας, στην πόλη μας , στην Ξάνθη.
Υ.Γ.Σε προηγούμενο άρθρο τοποθετηθήκαμε πως πρέπει να είναι το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι στην πόλη μας. Πρόεδρος, ομάδα, Λαός, όλοι μια γροθιά μια επανάσταση, μια απόλαυση.
Υ.Γ.2 Απόδειξη , απόδειξη, δεν είμαστε κι η εφορία, απλώς η αγορά είναι σκληρή.
