Στην ταβέρνα... παλιά πόλη, ανάμεσα σε κεριά, δικαιοσύνη, συνταγές, ποδόσφαιρο, φανάρια και πορσελάνινα σερβίτσια, βιώνουμε το παν και το τίποτα. Συνεχίζουμε την προβολή προσώπων που προσφέρουν κάτι από τον εαυτό τους, και ευχόμαστε περισσότερη προσφορά και συμπάθεια από όλους μας προς όλους μας.
-Πως βλέπει την αγορά σήμερα. ''Προς το παρόν σφίγγουμε το ζωνάρι, είμαι όμως αισιόδοξος. Η καλή διαχείριση του μαγαζιού, της επιχείρισης, σε συνδυασμό με δυνατή ψυχολογία των καταστηματαρχών όλα θα πάνε καλά.''
-Τι βοήθεια θα χρειαζότανε ο χώρος των επαγγελματιών- καταστηματαρχών από το δήμο. ''Τι θα θέλαμε, όχι εγώ αλλά όλοι οι καταστηματάρχες. Να μπουν μπάρες στην παλιά πόλη- στην προστατευόμενη παλιά πόλη, να μπορεί να περπατά ο επισκέπτης - τουρίστας- άνετα και να αγαπήσει αυτό το χώρο, είναι κάτι που το θέλουν όλοι. Βέβαια αναρωτιέται κανείς αν οι υπεύθυνοι της πόλης αγκαλιάζουν τον τόπο με αγάπη.''
-Στο γήπεδο παίζει από δεξιά πάνω στη γραμμή. ''Ναι, μαζί με τον επόπτη, τον βοηθάω να βλέπει καλύτερα τις φάσεις.''
-Λίγα λόγια για την scoda Ξάνθη. ''Έχω μεγάλη αγάπη για την ομάδα. Με πληγώνουν όμως οι καραβιές των ξενιτεμένων παικτών από τις εστίες τους. Επίσης θά 'θελα να έβλεπα στο γήπεδο δικά μας παιδιά, όχι 1 κάθε 5 χρόνια, αλλά 5 κάθε 1 χρόνο.''
-Δώσε μία συνταγή για το λαό. ''Η αιτία του καμένου φαγητού είναι η αφροσύνη και το σταυρουδάκι στο ψηφοδέλτιο της οικογενειοκρατίας.''
-Ένα πιάτο για τους πολιτευόμενους. ''Από πουλιά- του γλάρου, από ζώα - του ελέφαντα.''
-Όταν ακούει δικαιοσύνη τι σκέφτεται. ''Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό. Το ψάχνω με το φανάρι. Βλέπω απλά πως είναι ένας χώρος για να βρίσκουν δουλειά και να πληρώνονται κάποιοι. Καλώς κάνει και υπάρχει ο χώρος.''
Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε υγείαν και ευλογίαν.
