-''Στην Ανατολή είχανε τα ζεμπίλια, που ήτανε πλεχτά από ψάθα, κι ότι έβαζε μέσα κανένας δεν φαινότανε. Γι αυτό παίζοντας οι τουρκομαρίτες, λέγανε πως η λέξη ''ζεμπίλ'' βγήκε από τα λόγια ''σεν μπιλ'' που θα πει ''εσύ να ξέρεις'', δηλ. εσύ να ξέρεις μοναχά τι έχει μέσα το ζεμπίλι, ώστε να μη λιμάζουνε και σε φθονούνε οι φτωχοί, κείνοι που δεν μπορούνε ν 'αγοράσουνε τα καλά που εσύ αγόρασες. Σίγουρα, κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό και χριστιανικό, μα τουλάχιστο έλειπε η αμαρτωλή επίδειξη που είναι το πιο σατανικό απ' όλα τα άλλα κακά που φαρμακώνουνε τους φτωχούς αδελφούς μας αυτές τις μέρες. Όπως βλέπεις, με την κακομοιριά που έχει σε όλα ο αμαρτωλός άνθρωπος , μπόρεσε και γύρισε τις μέρες τις πνευματικής χαράς σε μέρες σαρκικής καλοπέρασης για τον εαυτό του, και σε μέρες πένθους και δακρύων για πολλούς από τους συντρόφους του στη ζωή.
Οι γιορτές οι δικές μας σταθήκανε πάντα θρησκευτικές, και γι 'αυτό είχανε κάποιο άλλο χαρακτήρα από τις γιορτές που γιορτάζουνε άλλα έθνη, προπάντων σήμερα, που είναι κάποιες αυτοσχεδιασμένες σκηνοθεσίες χωρίς καμμιά σημασία για το πνεύμα του ανθρώπου. Σ' αυτές τις ψευτογιορτές ξαμολιούνται όλα τα βάρβαρα και εγωιστικά πάθη του ανθρώπου που κοιτάζει μοναχά την ευχαρίστηση της σάρκας.Ενώ οι δικές μας οι γιορτές, επειδή, όπως είπα, έχουνε τη ρίζα τους στη θρησκεία, ήτανε σεμνές, πνευματικές, ώστε να μη σκανδαλίζουνε τους φτωχούς, όσο είναι μπορετό σε σαρκικούς ανθρώπους.... Έτσι μορφωθήκανε τα έμορφα και αγνά έθιμα μας, με ψαλμωδίες που τις λένε ακόμα τα παιδιά στους δρόμους και στα σπίτια, με καμπάνες, με έμορφα αισθήματα, με σεμνές διασκεδάσεις, με ευχάριστη συναναστροφή, που δένουνε μεταξύ τους τους ανθρώπους περισσότερο, παρά που τους χωρίζουνε .''-
