9/3/2011
Τα πεπραγμένα διαμορφώνουν το μέλλον. Η πιάτσα συνεχίζει το μπουρ-μπουρ γύρω από τα οικονομικά θέματα. Η Αίγυπτος ήταν αγκάθι με τον Μουμπάρακ, ενώ τώρα θα γίνει μια κούκλα, full θέλγητρα, καπιταλίστρια. Η Λιβύη οδεύει προς καταρράκωση ψυχών τε και υλών, κοινώς βράσε όρυζα. Όλοι χαλβαδιάζουν τον πλούτο της Ελλάδίτσας, του αιγαίου καλύτερα, άλλοι κόβουν λοξά κοιτάγματα για το τι μέλλει γενέσθαι και πως θα γίνει, αν γίνει να γλυτώσουμε από τον βρυκόλακα που κάθησε στο σβέρκο μας.
Το λοιπόν, έρχεται νηστεία σαρακοστή, βάλτε μπρος τις μηχανές να μάθουμε να εκτιμάμε τη βουκιά το ψωμί, την τελευταία κουταλιά του λαδερού στην κατσαρόλα. Να μάθουμε να τη βγάζουμε χωρίς λαδάκι κανα δυο φορές τη βδομάδα και να κοιτάμε που και που στον ουρανό, σαν την κότα όταν πίνει νερό, να λέμε ευχαριστώ σ'Αυτόν που μας άφησε ελεύθερους... και καταντήσαμε έτσι, Πώς;;;Υπομονή για του χρόνου προς το παρόν έχουν αποθρασυνθεί όλοι.
Εμείς, ''Υπερ πάντων τη σιωπή αγάπησον'', και εκπαίδευση και αντίσταση με σαρακοστιανά, Να μάθουμε την αυτοσυγκράτηση που ξεκινάει από το στόμα και την κοιλιά και φτάνει σ' όλες τις καθημερινές τσαχπινιές που μας πτωχεύουν εν πνεύματι και χρήματι.
Η ζωή θέλει στίβο μάχης και εμείς τον έχουμε, ας τον χρησιμοποιήσουμε.