Κράξιμο και γιούχα, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Αυτό προς συμμόρφωσή μας, νά 'μαστε μετρημένοι, στις κινήσεις και στα λόγια μας, δηλ. σκέψου να τρως σ'΄ένα εστιατόριο και να φωνάζουν απ'΄όξω καμιά εκατοστή, ΄΄να σου κάτσει στο λαιμό'' ρυθμικά σαν σε κρίσιμο ματς γιουρόπα λιγκ, ή σε εστιατόριο πάλι, να σου φέρνει ο αδικοχαμένος -χαροκαμένος το λογαριασμό και να σου λέει ''πλήρωσε τον από τα κλεμμένα''. ξανά πας σε εστιατόριο; Κάτσε σπίτι με ντιλίβερι, σπάσε δύο αυγά, τι το θες το φιλέτο; Τόσο καιρό δεν το μπούχτισες; Άστο να πάει!!
Ή λέμε τώρα, νά'σαι αρχηγός κράτους, να σε κράζουν μέσα σε πανεπιστήμιο και να λες, έλα ρε παιδιά και μένα δεν μ αρέσει η παλιοκατάσταση στη μπαμπέσα κοινωνία, όμως κοιτάξτε με την κάνω την γαργάρα!!!
Μια φορά πάλι, ένας κρατικός αιρετικός (στα κιλά) υπουργός του κράτους, ο καημένος, πήγε στα ζεστά λουτρά,και πήγε μια συνταξιούχος του λέει ''κύριε κούκλε'' μας δεν τη βγάζουμε ξέρετε με 3 και 60. Βεβαιότατα και αφράτα του κόψανε τη χαύνωση, κι αυτά δεν τα συγχωρνἀει, καθότι σκληρός λαπάς, μες τον ατμό σα μπρόκολο υγιεινής διατροφής. Μάζεψε τις παντσέτες, έφυγε, πήγε στο Παρίσι. Σιγά μην ασχολείται με πενταροδεκάρες και συντάξεις των κρεμασμένων οπισθίων, πήγε Παρίσι!! Εκεί ποιός να τον βρει, το πολύ πολύ κανένας ανιψιός ''εθνάρχη'', ἐ μ' αυτόν τα βγάζει πέρα ο ''προχωρημένος'. Αλλά κι εκεί τράβηξε με άσσο και τού ρθε παπάς. Φοιτητές τον κράζανε όπου τον βρίσκανε!!! Τέτοια τύχη, πάρτον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου... Παίδες ευλογεί τε, Υπομονή στη σταγόνα, μην ξεχειλίσει το ποτήρι.
