H ζωή της έχει ανάγκη. Οι γιορτές είναι ότι καλύτερο για τον κουρασμένο άνθρωπο. Όαση ξεκούρασης, αποσυμφόρησης του δρόμου του μυαλού, οι γιορτές είναι που μας χαρακτηρίζουν και κρατούν ενωμένους ως κράτος, και ως εκκλησία, βέβαια ως κράτος του λαού που θέλει να είναι έθνος του Θεού.
Η δύναμη των γιορτών, είναι τόση που μαζί με το λαό παρασύρονται και κάποια φρύγανα που εθελούσια ή ακούσια ανεμοδέρνονται ή κυριολεκτικά δέρνονται από σκοτεινές και αιμοδιψείς εξουσίες, σαν φρύγανα...καημένα ανθρωπάκια, που λένε ... '' είμαστε άθεοι'' '' δεν ανήκουμε πουθενά!'' και από πίσω μιξοκλαίνε στις ποδιές των απάνθρωπων κεφαλαίων.
Ελάτε όλοι εδώ, να ξεκουραστείτε στις άγιες κ κατανυκτικές τούτες ημέρες, όπου ο περισσότερος ταπεινός κόσμος μας πάλεψε και παλεύει με νηστεία- αντί για σπρεντς, αυτοσυγκράτηση αντί των ομολόγων και προσπάθεια καταστολής των σαρκικών ηδονών(γιατί πάντα το πάνω... κεφάλι πρέπει να κάνει κουμάντο).
Εκεί που τα συναισθήματα συναντούν το Θείον.
Εδώ που ο λαός έχει στην βοήθειά του όλους τους Αγίους του, Ήρωες, και τους Παπαδιαμάντη, Σεφέρη, Ελύτη, Τσαρούχη να χτυπούν με πύρινη γλώσσα τους δράκους των σπηλαίων τυρρανιστές του λαού μας.
Ενώ οι πολιτικοί και... οι ομοιοπαθητικοί τους, μένουν έξω απ' όλα , ακόμα και από το σπίτι τους, και περιμένουν σαν τα σκυλάκια της εξώπορτας ξένης οικίας και περιμένουν, περιμένουν... άραγε τι;
Οι άλλοι τρώνε μέσα, πίνουν, συζητούν, γελάνε!! είναι κύριοι του εαυτού τους, δεν τους φτύνουν, δεν τους χτυπούν, δεν τους γιαουρτώνουν, δεν, δεν,... το αναστάσιμο κερί άναψε, δεύτε λάβετε Φως.
Υ.Γ. Για περισσότερο φως, ηλεκτρικό, στην υπουργό της δια βίου μαθήσεως γιάγκας και Καν Καν... να εξηγήσει τις άγνωστες λέξεις του κειμένου.